Αφι Ερωμένη καντάδα

Αυτόχειρες αιώνες
πυρπόλησαν
τα σπλάχνα μου όλα
τα έγκατα
της Ανάσας σου
σ' εκείνον
τον ακατέργαστο
ψίθυρο
που τσίριγμα μοιάζει
προϊστορικής γοργόνας
που παίρνει τον άνεμο
και ταξιδεύει η θάλασσα
και βυθίζεται
στο θόλο τον ουράνιο
και φουσκώνουν πανιά
του οργασμού
πάνω στη νύχτα
που ελαιογραφία
φέρεται
στους λεπτοδείχτες
των ερώτων μας