Σε διψώ
στο προαύλιο
των χρωμάτων σου
Εκεί
που το κόκκινο
συντρίβει
το κορμί της γυναίκας
σε παραίσθηση
σκιρτήματος
Mε τη νύχτα
των ματιών μου -
τυφλή στα περιδέραια
της σάρκας σου
για το αλάθητο
των ονείρων σου
και
το βλέμμα σου - πυξίδα
των βημάτων μου
πάνω
στ' ανατριχιάσματα
της κραυγής σου
Και
κάπου
καλπάζουν άλογα
στο έλεος
της τρικυμίας σου
Κι εκεί
στον καθρέφτη
του ουρανού
που ανιχνεύεις
τους βυθούς σου
και βρίσκεις
οπές
και βυθίζεσαι
κι άλλο
πες μου
στεγνώνουν
τα ρίγη στους βυθούς;
Κι η δίψα
που
εμένα τεμαχίζει
κοπάζει;
Ακούω
τον αντίλαλο
της ανάσας σου -
κυμβαλισμοί ονείρων
Βυθίζομαι
κι άλλο
και καλπάζω
με τ' άλογα
στους καπνούς σου
