η ερωμένη του βασιλιά

υπότιτλος...

...το τίμημα, είπες


Πού είναι οι πόλεις μου;

Δίχως στέμμα
τις ψάχνω
μέσα σε φλέβες αγριμιού
Τι κι αν
τότε
μ' έστεψαν βασιλιά;
Λαχανιάζω
για να δω
για να βρω
το απόλυτο τοπίο...
το κόκκινο μήλο -
το δαγκωμένο
απ' τα χείλη της φωτιάς
Στάζω αίμα
μουγκρίζω
και ψάχνω
στα τέσσερα
πεσμένος και
πιο ορθός
Δεν υπάρχει κάτι...
Ίσως
μονάχα χαμός
ή ,
βυθός
με αγιόκλημα της θαλάσσης
και σάρωμα μιας νύχτας
Έχουν σπαράξει
τα έγκατα των ονείρων
στα πόδια μου...
...Στα χέρια μου
το τίμημα
που ψιθύρισαν τα χείλη σου
κι ο χρησμός...
Είχα βογκήξει
μετρώντας
τ' αχνάρια της νυχτιάς,
τα βράδια
που στέναζε η άβυσσος
πάνω απ' την απώλεια
των πόλεών μου
Πρόστυχες λέξεις
σκάλισα
στα τείχη τα κυκλώπεια
κι εσύ, ιέρεια,
τις μέρεψες
μ' ένα σου βλέμμα
Και τότε μόνο
σου χάρισα
ένα τείχος σινικό
και
γνώριζες
ότι ο λυτρωμός πλησιάζει
αφού οι ανάσες μας
γέννησαν
πελάγη λυσσασμένα
κάτω απ' των άστρων το βάρος


Ναι,
δίχως στέμμα σε άγγιξα
απλός και διαλυμένος
γι' αυτό,
ο πιο τρανός
είμαι βασιλιάς...
Κι εσύ
η ερωμένη του
κι οι πόλεις μου