λαθρομετανάστης εγώ

Στο εδώλιο
εγώ

Μια κλεψύδρα
στο κέντρο
των ορίων
κάνει
να σφαδάζουν
τα όνειρα λεπρών
κι αισθήσεων

Στο κέντρο
της Αθήνας όραμα
και
μεσημέρι

"Πού περπάτησε
ο διάβολος
την Αυγή;"
"Στο λυκαυγές
του νου
στις έρημες
στέγες"

Κι ο ήλιος
έγειρε αλλόφρων
και
μονάχος
Κι ανησύχησαν
οι κολασμένοι
που χρόνισα
στον κόλπο
της Ιστορίας
ιστορία να γράφω
για ΄μας
τους δυο που
κρύβουμε
στη σάρκα
μαργαρίτες

Ένα δόρυ
ζωγράφισα στον
κόλπο σου
αγρίμι
για
ν' αποκρούσεις το
θάνατο αν
χρειαστεί
Κι εγώ
θα σκίσω τον
Έρωτα
να τον μοιράσω
στους ανθρώπους
που έστρωσαν
πάχνη στις
πεθυμιές τους
για
ν' αναστήσουν
τη Γέννηση
και φώλιασαν
έντομα θανατηφόρα
κι οργισμένες
ματιές που
διαστρέβλωσαν
την αλήθεια
Έτσι
με συνέλαβαν
ως
ταραξία και
μ' εγκατέστησαν
εδώ
στο εδώλιο

Κρίμα που
δεν κατάλαβαν
ότι
ήμουν
εγώ από πάντα
ένας από
τους
λαθρομετανάστες
που
ταράζουν
τον ύπνο τους
στα
έδρανά των
που
στάζουν λάδια
όταν αυτοί
απονέμουν
κόλαση