Πέμπτη 27 Απριλίου 2017

γένεση


























κρυμμένη ζωή, κι η εφιαλτική συμμορία του γίγνεσθαι στην βαμμένη ανάσα των νυχιών με τη θηλιά στον ομφαλό του χώρου μας και την κατάρα του φεγγαριού με τα χίλια καρφιά στο προσκέφαλο της φυγής. το σπασμένο μου κρανίο κι η δυστροπία του χάους να παραστέκεται όρθρος στα άυπνα μάτια μου - μέσα στο δέρμα σου νυχτοβάτης του χορού σου. απλώνονται οι πόροι σου στο αίμα μου - σαϊτες στα πάναγνα σκοτάδια με τα μυστικά των βράχων και μύριους θανάτους κρεμασμένους εν τη γενέσει πυρετών στα σπάργανα όνειρά σου. κόκκινα μέλη στη λατρεία των ωρών μας με τις τιτάνιες φλέβες των ατλάντων δειλινών, στην μύηση των ασθενοφόρων μας με τα τραυματισμένα λάφυρα στις ρώγες του έρωτά μας. κρυφός αποβιβάζομαι και κρυφός αποβιβάζεσαι μαζί στους κάβους, στα λυμένα σκοινιά, στη γεύση των μουσκεμένων χωμάτων πάνω απ' τα χώματα και πάνω απ' την οχλαβοή. όλη η αφή, ένα χάδι αμπελώνες στην επιφάνειά σου με το χνούδι του παλμού, όταν στενάζουν οι πλανήτες μου στον ερχομό μας και στο κύμα μας. μην απορείς που η Εύα χτύπησε την ώρα και γέννησε το βήμα των πλευρών.