Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

η αξία των αινιγμάτων






















Έζησα τότε
Που οι 
αγρύπνιες
Μισούσαν τις 
φωνές
Στραγγάλιζαν 
τους ήχους
Μήτε λατέρνα
Τίποτα

Και βροχή
Κι έβρεχε
Κι εγώ
Να καπνίζω 
στη βροχή
Να καπνίζω 
τη βροχή
Και 
να σε ψάχνω

Και να φοβάμαι να
Πατήσω
Μη σε πατήσω
Να γυρεύω σκιές
Και να φοβάμαι
Μη σε λησμονήσω
Και 
να καπνίζω 
τη βροχή
Δίχως να 
τρέμω

Και να πετώ
Φάντασμα να 
πετώ
Να μη πατώ -
Δεν είχα χώμα
Καθάριο αγγίξει -
Μόνο λάσπη έπινα

Και να
Συγκρούονται όλες
Οι γεννήσεις μου
Να προπορεύομαι
Για να σε αναμένω
Και να δημιουργείται
Συμφόρηση στο δρόμο
Και συ
Να μην έρχεσαι
Και ‘γω να
Περιμένω

Να στρώνω βάγια
Και φλοκάτες
Και 
να σε σκέφτομαι
Και σκέφτομαι
Πως είναι να 
έρχεται κάποιος
Με καράβι στη 
στεριά -;-

Και είδα τότε τον
Ημίονο λαχανιασμένο
Γέρο και μόνο
Να ΄ρχεται
Και είδα το
Δρόμο μ’ 
αίματα γεμάτο
Και μια χούφτα 
αινίγματα

Και στράγγιξα
Και στέγνωσα 
Κι άρχισα να
Πατώ στη γη

Και ξημερώθηκα
Μ’ ένα όπλο
Κάτω απ’ 
το παλτό
Για τον 
κακό καιρό
Και μια γοργόνα
Στο στήθος
Για φυλαχτό

Με είχα
Και
Χαμογέλασα..