Ευχαριστώ, από καρδιάς, εσάς που με τιμήσατε με την παρουσία σας, κι εσάς που με τη θετική σκέψη σας εκεί βρισκόσασταν, στο ξεδίπλωμα της ποιητικής μου διαδρομής!
Κάθε μου τέτοια στιγμή, είναι ένα μου, ακόμη, γενναίο βήμα στο γύρο του Κόσμου και μέσα σ' Αυτόν. Είναι μια ώθηση δυνατή και μια επιβεβαίωση: ΑΞΙΖΕΙ έστω και για ΕΝΑΝ!
Στις μαύρες μέρες που διανύουμε, "ο Δραπέτης", σαν "Ενδιάμεσος Αντίλαλος" συμπαντικών μυστικών - "Μονομάχος" πάντα ξεκρεμάει "το σκισμένο καλσόν" που ντροπιάζει τον Άνθρωπο, και σμιλεύει τη "Διαθήκη" του για το αύριο των λεπτών.
Ευχαριστώ τη Εύα Λουκάτου, για την Τιμή που μου έκανε, να ερμηνεύσει Κατερίνα Γώγου!
