Άθλιοι εκλεγμένοι
άθλιοι εκλέκτορες
σπινιάρουν στις κούρσες
του θανάτου
M' αδιέξοδα μυαλά,
κι ανεύθυνα χέρια
στραγγαλίζουν και το
τελευταίο χαμόγελο.
Ξεσαλωμένοι πύργοι
ακόμη καμαρώνουν
σε φρικιό ουρανό -
καπνισμένη σειρήνα
θανάτου.
Τριακόσιες αλληλένδετες πουτάνες
διαλαλούν τη υπερμάχω
την ώρα που οι στρατηγοί
καρφώνουν ξεδιάντροπα
ανάσα και παλμό.
Χαπακωμένο χθες
ξέμπαρκο τώρα
κάλπικες θεωρίες
κάποιος γνωρίζει
τη θλάση των γιορτών -;-
Ελαστικοί επίδεσμοι
κρατούν ακόμη
τα οστά
μιας σπασμένης ανθρωπότητας
μα τα λάστιχα ξεφουσκώνουν
και η ασφάλεια κατέρρευσε.
Πόσα φέρετρα απαιτούνται
για τους ταπεινωμένους -;-
Και πώς οι ταπεινωμένοι
σαρδελοποιούνται
για να χωρούν
σε τάφους ομαδικούς
και χωνευτήρια εξαφάνισης -;-
Τηρώ ακόμη το Αιώνιο Πρόσταγμα:
"Ζήσε κόντρα" και πολεμώ.
Δε γυρεύω κάλυψη
Λάτρεψα τους ζορμπάδες
μα δε μοστράρομαι το χορό τους
ούτε οικειοποιούμαι οδύσσειες άλλων
θηλάζοντας δόξα
σε οίκο ανοχής.
Έρχομαι μαχητής
να σπάσω θεμέλια ματαιοτήτων
αχώνευτος
να σβήσω τα όρια των γκέτο
μ' εκπνοή και δείκτη.
Παραμορφωμένε γητευτή
τρέμε οργή!
Οι δειλοί τυφλώνονται στο δείλι.
Προτιμούν βιτρίνα.
Το κατάστημα όμως
βάρεσε διάλυση
κι οι κούκλες
μόνο για πήδημα είναι
στων σαλονιών την κατρακύλα.
* Δεν είναι Βία. Είναι οργή για το πορνείο που στηρίζουμε ακόμη. *
