Έρχεται η Ώρα λαχανιάζοντας
Ξυπνούν οι Νεκροί
Θα σε σηκώσουν σκονισμένο
κι έρμαιο της κατοχής σου
Ευθύνες θα σου ζητήσουν
Θα ΄ναι η ώρα
που τα σκυλιά θα γρυλίζουν
Τ' αλόγατα
θα σου συντρίψουν,
καλπάζοντας, το φόβο
Σου πέφτουν οι μάσκες -!-
Εκπαραθυρώνεις τις εντάσεις σου
Τις στάσεις σου πατάς
Ξεδιπλώνεσαι
ξετυλίγοντας μια φέτα ψωμί
Δικιέ μου, μοναδικέ
σου είπα-;-
Εκείνος, που
σκουντούφλησε τη Νύχτα,
κι άναψε σπίρτο
στη βενζίνη του τίποτα
είσαι που μοιάζεις
με το διέξοδό σου
Μια γέννα ακόμα
στο ωραίο σου αύριο
Έλα -!- Μη μασάς -!-