Ο Ποιητής δε ναυάγησε..
Η Ιθάκη βυθίστηκε
Σπάσανε τα όνειρα
Σπάσανε τα οράματα
.....
Τον βρήκαν, θα πουν,
νεκρό
γαντζωμένο
σε ένα ταξιδιάρικο
που τον αρνήθηκε..
τ' αλήτικα χάδια
θα σαπίζουν στο
άμορφο πρόσωπό του
κι η άγκυρα...
ναυάγιο αυτή
να
του βαραίνει
το κορμί
του νεκρού ποιητή
μαρτύριο παντοτινό
απ' την εποχή που
τον χλεύασε ο
πυρετός του
Κι είχε λατρέψει
κάτι νύχτες!..
Κάτι κύματα
και ήχους βαποριών
Κάτι παιδιά
που σύχναζαν σκιές
στη σκιά του
ψάχνοντας Ιθάκες
σε θάλασσες πλατιές
Κι ύστερα
θα πουν κι άλλα...
Για τα
υπόγεια που
σαγήνευαν
το νου του
με τα πυρφόρα μάτια
των κοριτσιών
Για τις νύχτες του
των άγριων μεθυσιών
θα πουν
Για τις Ιθάκες που
τον γέλασαν
κανείς δε θα μιλήσει -
τις πουτάνες οπτασίες των
ονείρων του..
Αυτός όμως εκεί
Μια επιμονή αστείρευτη-!-
-γαντζωμένος που
εκοιμήθη
στην προπέλα ταξιδιάρικου -
επίλογός του
στης άλλης θάλασσας
στου ουρανού το χάος...
Κι έτσι
αφού οι
Ιθάκες
τον ξεγέλασαν
ο Ποιητής
Ιθάκη
εποίησεν
καθ' ομοίωσίν του
με ήχο
σσσιωπής...
