Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010
ο ξένος..
Είμαι... άλλος
Είμαι άλλος.
Ο άλλος εγώ
των
κατά το μέτωπον
επιθέσεων
όμως...
...ο άλλος
Δε μοιάζω
δε σας ομοιάζω
σ' ένα δρόμο μοιάζω
Στο κέντρο του εγκεφάλου σας
δε χωρώ
είμαι ένας άλλος
επώνυμος
αποτροπιαστικός
κι αιρετικός
Ο Άλλος κι ο..
Εκείνος...
Ένα ασθενοφόρο ο δρόμος μου -
μαύρο με
κόκκινη πλατεία
στο κέντρο των επικήδειων
για σειρήνα
κι ίσως
με δάκρυ κρυμμένο
Ένα σουγιά σκουριασμένο
γι' ανοιχτήρι της σκεπής..
Ο άλλος..
λες, να πετάξουν οι παλμοί μου-;-
Δε στο είπα...
έχω παλμούς
Λες
να πετάξουν οι παλμοί μου
να πειράξουν τα σύννεφα
να γίνει βροχή-;-
Διανύω καρναβάλια-
εγώ
ο άλλος-
να βρω τη μνήμη τ' ουρανού
ν' αδειάσω τις παλάμες
απ' τις τσέπες
και τα στραβά χαμόγελα
όταν με βλέπετε
εμένα
τον άλλο και τον
εκείνο
που
παρανόμησε η φωνή μου
στην παρανομία των νόμων σας
κι επέφερε
σας επέφερε
εγκεφαλική διαταραχή-
αιμάτινοι ωκεανοί
στην πέτρινη φυλακή σας..