"Πες μου χρόνια πολλά
σήμερα θλίψη μου γιορτάζω"
...Είναι που μισώ τους αποχωρισμούς.
Όμως, αυτοί, με γουστάρουν τρελά...
Ανάμεσα σε στάσεις μέσων μαζικής μεταφοράς
μίλησα με τον εαυτό μου...
Κι άκου, άκου-!-
Επί των τάφων
κραυγές
καταιγίδες
και όχλος γοερός
Περιφέρομαι επικίνδυνα
σαν τα φαινόμενα
που επικρατούν
Επικροτούν
τη σιωπηρή μου αγωνία
Την πορεία μου
πίσω απ' τους τοίχους
αποδοκιμάζουν
Προαναγγέλω
έκτακτες καιρικές μεταβολές
Επιστρέφω
στη μήτρα ή,
σε άβυσσο βυθίζομαι-;-
Είναι
που πάντα μ' έψαχνα
και μύριζα
παντού το άρωμά μου
Και στεκόμουν
μπροστά στον καθρέφτη
χρόνια πολλά
προσπαθώντας
να εξηγήσω την παρεκτροπή μου
Κι άκου, άκου-!-
Μούσκεψα και απλώθηκα
Στις ρίζες τυλίχτηκα -
έγινα ρίζες
Χρονογραφώ έρωτες
μ' ένα λιμάνι αγκαλιά
ίσως
κι ένα τρένο
για να κρατήσω
τις επιστροφές
στις ζωές των ανθρώπων
Παραμονές του -Όχι-
Ένα όχι πάντα, λοιπόν,
στη ζωή μου
Ακούς, μάνα μου-;-
Εγώ σ' ακούω
σ' ένα έκτακτο
δελτίο ειδήσεων -
παραμονές βομβαρδισμών
Ποιός είπε, επί των τάφων άκρα σιγή-;-
Εγώ
αγαπώ-!-
Και σήμερα
μου ΄παν
γιορτάζω
