στην αλήθεια μου, εγκυμονώ μια ανεμόσκαλα πυροδοτημένη από τετράγωνο κάτοπτρο ασκό. στην πραγματικότητα, η κινούμενη έγνοια μου εκδράμει ερωτικά στη χαώδη μου απορία - πού ζούσες πριν η βροχή στάξει στα μάτια σου φλυαρία και νόστο -;- - . στο αίμα μου, κυλώ τη σκιά μου, σκαλί το σκαλί, μέχρι το πέρας των ρόδων, που νόμισα ότι είδα στην άκρη των χειλιών σου. στη ροή μου, η απογείωση της ώρας σου σπέρνει τα φεγγάρια μου στο άδυτο της φωνής σου - εν ώρα σιωπής της μεγίστης λατρείας της φυγής σε σμίξη της ανύψωσης -. κάτω στα νέφη η επιστροφή μας, σε κάθε μου στροφή, έπαιρνε τον άνεμο - θύμα των μυαλών που πάτησαν τη γη. - στο φιλί, ο άνεμος έσκισε τον υμένα της εκτροπής και τα νερά μας έσπασαν την επιφάνεια της Αυγής. Παίρνει και χαράζει στο πλέγμα των δαχτύλων μας. Μην παρεκτραπείς -!- άκου μόνο την κίνηση των ορίων που πέφτουν τα σύνορα.
Τρίτη 28 Μαρτίου 2017
στην άκρη των λεπτών σου
στην αλήθεια μου, εγκυμονώ μια ανεμόσκαλα πυροδοτημένη από τετράγωνο κάτοπτρο ασκό. στην πραγματικότητα, η κινούμενη έγνοια μου εκδράμει ερωτικά στη χαώδη μου απορία - πού ζούσες πριν η βροχή στάξει στα μάτια σου φλυαρία και νόστο -;- - . στο αίμα μου, κυλώ τη σκιά μου, σκαλί το σκαλί, μέχρι το πέρας των ρόδων, που νόμισα ότι είδα στην άκρη των χειλιών σου. στη ροή μου, η απογείωση της ώρας σου σπέρνει τα φεγγάρια μου στο άδυτο της φωνής σου - εν ώρα σιωπής της μεγίστης λατρείας της φυγής σε σμίξη της ανύψωσης -. κάτω στα νέφη η επιστροφή μας, σε κάθε μου στροφή, έπαιρνε τον άνεμο - θύμα των μυαλών που πάτησαν τη γη. - στο φιλί, ο άνεμος έσκισε τον υμένα της εκτροπής και τα νερά μας έσπασαν την επιφάνεια της Αυγής. Παίρνει και χαράζει στο πλέγμα των δαχτύλων μας. Μην παρεκτραπείς -!- άκου μόνο την κίνηση των ορίων που πέφτουν τα σύνορα.