Παρασκευή 10 Μαρτίου 2017

άτιτλο


























άφησα την έρημο στη σκιά, τη φωνή στη σκιά, και γλίστρησα στο δάκρυ του περασμένου θανάτου. / σαν ψάρι γλίστρησα σε σκασιαρχείο απ' το δίχτυ της ανακοπής μου /. με βρήκα στα χέρια σου, να χαράσσω τις γραμμές στις παλάμες σου. το πρώτο βράδυ μου το πέρασα μακριά πολύ, στην πιο βαθιά ρυτίδα του φιλιού σου. το πρώτο ξημέρωμα κρύωνα - σκοπός στο σκοπό μου. η πίστη σου στα αλγεινά μου μάτια, στην μνήμη μου - μιας δύσης η στιγμή -, και η παραπομπή της πόρτας μου στο κάπνισμα του τρένου σου την αυγή, προκαλείται η όρασή μου να εκπέμπει ουρανό - Μόρς σήματα - στη δύσβατη πέτρα σου. απάντησες "μαζί" στην ανθρωπότητα των νυχιών μου που ΄στελναν οξυγόνο στους τάφους μου. κι η πόρτα μου άνοιξε τρένο ανεξάντλητο αιώνα σε βροχή.