Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

το ελάχιστο πλην...









Απόψε δεν
Κοιμάμαι –
Ξερνάω βιαστές
Πειρατές οργασμών
Φίδια σπλάχνα
Από κύηση στερημένη
Ηδονής κι αδυναμία
Απεμπλοκής
Από σάπια δόντια
Αίμα ουλίτιδας
Και κρεμασμένα μυρωδικά
Λιβάνια κι άλλα
Ισχνής σάρκας
Πνιγμένης στα περιττώματα
Κοινωνίας μηδαμινής
Ελαχίστης με μείον
Ελαχίστης με πλην
Κι άλλο πλην
Φτύνω ρήση ισόβιας φυλακής
Απόψε που αλήτης
Χαρακίρι –
Ξεσκουριάζω το τίποτα
Απ’ το στερέωμά σας..
Φτύνω ξυπόλητος
Κι ανυπόκριτος
Τη βιτρίνα της χλαίνης σας
Μη με ρωτάς «γιατί -;»
Δεν σχολάνε ακόμη
Τα βαπόρια -!-..
Οι σειρήνες της κόλασης
Απόψε χορεύουν μυαλό
Στον γκρεμό που
Φοβήθηκες
Των σκισμένων χειλιών μου -!-..