......άυπνες νύχτες μου δίνουν το κορμί τους να βρω ανάσες νωπές...υγρά τα μάτια ακόμη...ζωντανά τα χρώματα...κι αν καπνοί...είναι που μαχαιρώνονται οι βυθοί, να γίνει το τέλος πιο πολύ...κι εγώ σε κρατώ, ακόμη πιο σφιχτά...Θ' αντέχουν κι απόψε τα μάτια μας κι άλλη φυγή!.. Μη μου τρομάζεις -!- Οι κρότοι είναι στα φαινόμενα...εμείς τα φύγαμε!.. Ταράσσουμε καταιγίδες -!- Μην τρομάζεις -!- Σε κρατώ με λέξεις φιλί.. Να φυλώ τις αναβάσεις...Δε γουστάρω να με ακολουθούν... Έμαθα, εν τέλει ν' αποχαιρετώ τα του ήλιου... Δε μ' αγγίζει το φως... Θα το ζήσουμε μεθύσι στο σκοτάδι...με απίθανες ... Λεπτομέρειες Σου, πολλές!!!
