Στα υποσέλιδα των οργασμών
είναι που οι κραυγές
υπογράφουν την ποίηση
σφραγίδες πυρακτωμένες
εκεί που δεν αναμένεις πια
πάνω που λες, ετέλευσα...
κι έχεις αρχίσει
το μεγάλο δρόμο
προέκταση της δίψας σου
για ταξίδια που δεν παραδίνονται
μα καλπάζουν
με τρένα δίχως σταθμούς
να σου φαλτσάρουν τις μελωδίες
να σηκώνεσαι απ' το ντιβάνι
και να λες...
τα πάθη μου δεν είναι λάθη μου
μα είναι τα ονείρατά μου
