γι' αυτό αφιερωμένο
(φωτογραφία: deviantart)
Κάπου άφησες την καρδιά σου -σ' ένα γέρικο πάγκο
δίχως ελπίδα
ή
σ' ένα κατάστρωμα
δίχως καημό
Κι εγώ
άργησα να δω
ήάργησα γενικώς
κι άφησα να σεργιανώ
με μια σανίδα θάνατο
ένα χαμένο χαμόγελο
σ' ένα πλοίο υποθετικό
Πού είναι η καρίνα-;-
Πού σταμάτησαν οι χτύποι-;-
Πώς στίφτηκε έτσι η ζωή-;-
Πού πηγαίνω-;-
Ονειρεύτηκα μόνο
ότι είχα φιλί
κι εσύ
τύφλωνες το δειλινό -σκιά σε σανίδιανυχτερινού καταστρώματοςκαι πες μουπώς με άδειασες
από αφιερώσεις-;-